Parapsychologia na usługach rządu. Część 1 – Zarys, RV a psychiczny szpieg.
Zdolności człowieka są nieprzewidywalne w swojej naturze oraz wciąż zaskakujące. Z czasem owe zdolności traktowano z przymrożeniem oka, upatrywano się w tym głosów demonów jak i współdziałania sił nadprzyrodzonych – co było jednoznaczne z działaniem szatana, a przynajmniej kolaborowaniu z czarnymi mocami.
W współczesnych nam czasach już podczas II Wojny Światowej próbowano wykorzystywać owe zdolności. Np:
1941– nadworny jasnowidz Stalina – Wolf Lessing przepowiedział śmierć Hitlera i porażkę Niemiec. Hitler natychmiast wyznaczył nagrodę za jego głowę. Wspomnę, że Niemcy byli tak zafascynowani astrologią i zjawiskami paranormalnymi, że doprowadziły do powstania np. Instytutu Różdżkarstwa w Berlinie – zajmująca m.in wykrywaniem statków wroga. (1968 r. powstała w ZSRR Mieżwiedomstwiennaja Komisja po Problemie Biofiziczeskogo Effekta, państwowa instytucja zajmująca się przede wszystkim zastosowaniem różdżkarstwa w geologii, a także w archeologii i kryminalistyce [1] )
Niemiecka machina wojenna również wykorzystywała parapsychologię do swoich celów. I choć ten zapał bardziej kierował się w stronę okultyzmu znajdujemy pewne projekty na tle zdolności parapsychicznych. I tak:
W latach 20 – tych prowadzono na szeroka skale badania nad telepatią między zwierzętami a ludźmi, ze szczególnym nastawieniem na psy.
27.07.1943 – Hitler wydał rozkaz uwolnienia Musoliniego tzw. Operacja Alarich”. Problem jednak polegał na tym, że niewiadomo było, gdzie jest przetrzymywany. W willi nad jeziorem Wannsee w miejscowości Klausur, Himler zebrał najlepszych jasnowidzów, astrologów i różdzkaży i wahadełkowców, którzy stwierdzili, że włoski dyktator znajduje się na wyspie na zachód od Neapolu. Rzeczywiście jak się niedługo okazało, Musolinni początkowo przebywał na jednej z opisanych wysp Poznza, wskazanych przez grupę parapsychiczną Himlera.[2]
Dopiero nadejście czasów Zimnej Wojny, dało początek wielkim rywalizacjom na polu badań nad zjawiskami parapsychicznym człowieka przez dwa wielkie supermocarstwa – Rosji i Ameryki. Co ciekawe choć Rosja zapoczątkowała owe badania bym powiedział czysto profilaktycznie i poznawczo, to dopiero USA naprawdę zainwestowało spore nakłady w owej dziedzinie. Czemu? Ponieważ inwigilacja państw nabrała nowego znaczenia. Kiedyś wysyłano szpiegów, których trzeba było wyszkolić, opłacić oraz czekać aż takiemu jednemu uda się wrócić z powrotem i zdać raport. Często jednak owi cisi zwiadowcy nigdy nie powracali do swojego dowódcy. Były to jednak czasy, kiedy reakcje polityczne, ekonomiczne czy też militarne były o wiele mniej mobilne jak teraz, tak więc i owe szpiegostwo nie musiało być aż tak elastyczne i przede wszystkim tak szybkie.
Współcześnie zdobycie informacji 0raz adekwatne działania – to dosłownie być, albo nie być we współczesnych stosunkach między krajami – szczególnie mocarstwami – które nie patrzą na siebie przychylnym wzrokiem. Potencjał militarny, mobilność i technologia owych mocarstw ogranicza dostępność do tajnych informacji . To własnie te pożądanie informacji a coraz trudniejszy dostęp ich uzyskaniem w krótkim czasie spowodowało poszukiwanie nowych i innowacyjnych sposobów szpiegostwa.
Szpiegostwo za pomocą PSI
Takim oto sposobem zwrócono uwagę na sporadyczne i indywidualne talenty ludzi, którzy posiadają umiejętnościami diametralnie inne niż przeciętni obywatele. Talenty te z przyczyn nie zrozumienia do końca ich zasad działania jak i naukowego wyjaśnienia owych umiejętności- nazwano spólnym określeniem zdolnościami parapsychicznymi. Często w literaturze tematu określa się owe zdolności mianem PSI.
PSI – jest więc zbiorowym określeniem wszystkich zjawisk paranormalnych. Obejmuje postrzeganie pozazmysłowe, psychokinezę (wywieranie wpływu na świat materialny w sposób niewytłumaczalny). Postrzeganie pozazmysłowe obejmuje telepatię, jasnowidzenie oraz prekognicję (wiedza o przyszłych wydarzeniach bez pozyskiwania informacji na normalnej drodze). Sama parapsychologia określana jest jako nauka o „anomaliach zjawisk mentalnych) (AMP). Tutaj tylko chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na jedna kwestię. Postrzeganie pozazmysłowe (remote Viewing RV- terminologia międzynarodowa) nazywa się również kognicją anomalną. Psychokineza zaś jest to interakcja świadomości i materii.
Rosja
Związek Radziecki od zawsze był otwarty na rozwijanie nowych możliwości. I jak widać polityczna doktryna nie stała na przeszkodzie w głębszym poznaniu, zrozumieniu i szerszym zastosowaniu w praktyce niekonwencjonalnych metod badawczych jako szeroko pojętego środka poznawczego w kontekście interesu państwowego. I tak np.
1922 – Rosyjski Kongres Towarzystwa naturalistów przedłożył pozytywną opinię ekspertów dotyczącą prac naukowych z parapsychologii, autorstwa Bernarda Każyńskiego[3] Ten wierzył, iż musi istnieć nieodkryty czynnik biologiczny – nieznany zmysł. Jego badania doprowadziły do powstania kierunku badawczego zorientowanego neurofizjologicznie i biologicznie.
Najbardziej znany i utalentowany uczony radziecki Leonid Wasiljew od wielu lat zajmował się badaniem możliwości ludzkiego mózgu, w tym telepatii a następnie kontroli umysłu.
Zdaniem Wasiliewa telepatia to szczególna forma przekazywania informacji lub komunikacji wyrażająca się jako bezpośredni (,czyli bez udziału znanych nam narządów zmysłów) wpływ procesów neuro-psychicznych jednej żywej istoty na procesy neuro-pychiczne drugiej posiadającej świadomość istoty. Uczony był przekonany, że to najdoskonalsze, bo działające na wszystkich zakresach częstotliwości, narzędzie do poznawania otaczającego nas świata.
Leonid Wasiliew
Przygoda Leonida Wasiliewa z telepatią rozpoczęła się w roku 1921, kiedy to młodego wówczas fizjologa zaprasza do współpracy prekursor badań nad sugestią myślową profesor Władimir Bechteriew twórca Petersburskiego Instytutu Psychoneurologicznego. W latach 20-stych przebywał na naukowych stypendiach w Niemczech i Francji gdzie prowadził badania dotyczące prawideł działania ludzkiego mózgu, telepatii i hipnozy. Od 1927 roku członek Rosyjski komitet Badań Psychologicznych.
W latach 30-tych Wasiliew ze swoimi współpracownikami w Instytutu Mózgu przeprowadzał bardzo liczne doświadczenia dotyczące odgadywania czarnego i białego koloru oraz obiektów o zabarwieniu emocjonalnym. Badania prowadzono także na osobach śpiących przekazując im na odległość rysunki, uczucia, czynności lub „wzrokowe obrazy przedmiotów”. Wasiliew poszukiwał także optymalnych warunków do realizacji łączności telepatycznej. Podstawowym celem większości doświadczeń było odkrycie fizjologicznej natury telepatii oraz fizycznego mechanizmu przekazywania myśli na odległość. W owym czasie uważano, że do łączności telepatycznej dochodzi za pośrednictwem fal elektromagnetycznych o zbieżnych częstotliwościach wypromieniowywanych i przyjmowanych przez mózgi nadawcy i odbiorcy. Zastosowanie przez zespół Leonida Wasiliewa pod koniec 1938 roku metalowych ekranów, które blokowały rozprzestrzenianie się fal elektromagnetycznych całkowicie obaliło tę hipotezę. Trochę później udowodniono, że także odległość niema wpływu na transmisję sugestii.
1960 – stworzył Grupę Biotelekomunikacji działającą na Uniwersytecie w Leningradzie. Podstawowym zadaniem nowo powstałego laboratorium
Awtandił Łomsadze
było badanie sugestii myślowych i przekazywania myśli na odległość. Głównym obiektem badań stał się Awtandił Łomsadze i jego niespotykane zdolności – telepatii, oraz telekinezy, które się bardzo zwiekszyły po misji w Indiach. Pod wpływem eksperymentów z udziałem Awtandiła Łomsadze u profesora Wasiliewa powstawały nowe teorie dotyczące istoty telepatii. Uczony udowodnił, że do silnego kontaktu telepatycznego może dojść nie tylko pomiędzy osobami mającymi ze sobą jakieś pokrewieństwo lub dobrze znającymi się, ale także u ludzi całkiem nieznajomych o ile ich rytmy niewerbalnego przekazu informacji pokryją się. Wcześnie uważano, że więzy krwi występujące między matką i jej dzieckiem, a także wśród rodzeństwa i bliźniąt sprzyjają powstawaniu spontanicznej telepatii, tak trudnej do powtórzenia w warunkach laboratoryjnych. Wasiliew domniemywał, że ludzki organizm (lub mózg) posiada dwa zespoły odpowiadające za telepatyczną komunikację: zespół nadawczy i zespół odbiorczy. Najczęściej jeden z tych zespołów jest bardziej rozwinięty, co sprawia, że człowiek będąc znakomitym „nadawcą” może być jednocześnie słabym „odbiorcą” niewerbalnego przekazu.
Zaczątki badań nad kontrolą umysłu
Wasiliew nie chcąc tracić tak wspaniałego obiektu badań zaproponował Łomsadze pracę nad kontrolą umysłu. jedne z jego doświadczeń polegało na przekazywaniu hipnozy na odległość za pomocą telepatii. [4] Profesor przy pomocy Łomsadze chciał w sposób naukowy dowieść istnienia telepatii i jak sam to określał przełamać „mur niezrozumienia” wśród swoich uczonych kolegów o wielkich, lecz skostniałych autorytetach. Leonid Leonidowicz był bardzo blisko od zakończenia prac i zaprezentowania ich światu. Zmarł w 1968 roku. Po śmierci profesora, który jak się okazało był konsultantem Ministerstwa Obrony ZSRR, wszystkie materiały zostały przekazane do Działu Specjalnego Uniwersytetu, gdzie w tajemniczych okolicznościach zaginęły. [więcej na ten temat patrz tu]
1967 – może własnie z tych względów ruszył program badawczy PSI prowadzony aż w 14 placówkach naukowych. A to są informacje oficjalne. Nieoficjalne przecieki głoszą o blisko kilkudziesięciu mniejszych i większych ośrodkach badawczych, które specjalizowały się w konkretnych kategoriach sfery zjawisk paranormalnych. Nie budzi jednak wątpliwości fakt, że spośród całego mrowia licznych laboratoriów, cztery odgrywały tutaj decydującą rolę. Mowa tu – rzecz jasna – o tajnym laboratorium w Akademogrodzie koło Nowosybirska oraz o placówkach uniwersyteckich zlokalizowanych w Moskwie, Leningradzie i Odessie. To właśnie tam, za pilnie strzeżonymi murami przez bezwzględne jednostki specjalne KGB, realizowane były przywodzące na myśl czystej fantazji zaawansowane i na poły naukowe programy badawcze nad fenomenami PSI.
Nina Kułagaina w czasie jednym z udokumentowanych doświadczeń.
Prym wiodący posiadały tutaj prominentni mistrzowie radzieckiej parapsychologii tacy, jak Ałła Wingradowa i Nina Kułgaina. Szczególnie ta ostatnia wyrobiła sobie opinię wybitnej i wszechstronnej medium, dla której przemieszczanie na odległość przedmiotów o wadze 400 g i odciskanie różnych znaków na szczelnie zabezpieczonej błonie fotograficznej nie sprawiało najmniejszych trudności. Skąd o niej wiemy?
Eksperymenty te początkowo prowadzone były na zwierzętach, ale z nieoficjalnych źródeł informacji można z dużym prawdopodobieństwem orzec, że w decydującej fazie praktykowane były również na ludziach. Królikami doświadczalnymi byli skazani na śmierć więźniowie, którym z odległości 1,5 m Kułagina była w stanie swoimi zdolnościami psychokinetycznymi zatrzymać bicie serca.
Więcej na ten temat: http://www.centrumrozwojuheurystyki.pl/?p=3005
Żelazna kurtyna sowiecka była na tyle szczelna, że wiedza Amerykanów na temat radzieckich postępów w tej specyficznej dziedzinie badań była znikoma aż do późnych lat 60 – tych. Dopiero słynna konferencja zorganizowana w Moskwie w 1968 r – na której po raz pierwszy upubliczniono rosyjskie badania nad psychokinezą – a więc i postać m.in wspomniałem już wcześniej Niny Kułaginy) i prężnie działający wywiad uświadomiły służbom wywiadowczym Stanów Zjednoczonych, że Ameryka pozostaje daleko w tyle za Związkiem Radzieckim w badaniach nad zjawiskami PSI. Jak bowiem głosiły napływające raz po raz rewelacyjne wieści, Rosjanie rzekomo posiedli umiejętność zatrzymywania pracy serca i z powodzeniem stosowali już w latach 50 – tych w praktyce telepatię, prekognicję i telekinezę.
Dzięki FOIA w 1981 roku, uzyskano dostęp do odtajnionych dokumentów potwierdzających zainteresowaniem PSI przez wojsko i wywiad USA.
Memo z 07.01.1952 – czytamy:
„Jeżeli, a obecnie wydaje nam się to obecnie udowodnione ponad wszelka wątpliwość niektóre osoby wykazują pewną zdolność postrzegania pozazmysłowego, to fakt ten oraz wynikającej z niego konsekwentny rozwój mają duże znaczenie dla profesjonalnych służb wywiadowczych”. [5]
1954 – kiedy były oficer KGB dr. Mikołaj Kokow przeszedł na stronę USA stwierdził, że KGB przeprowadza próby z tzw. bronią psychotroniczną. Cel: niszczenie pocisków, oślepianie systemów radarowych i zakłócenia pracy komputera itp. Również Dr. Milan Ryzl, czeski biochemik miał okazję odwiedzić rosyjskie laboratoria, których celem miały być kontrolowanie ludzkich myśli.
Zdalne postrzeganie
Zdalne widzenie (z ang. Remote Viewing, Postrzeganie Pozazmysłowe), to nazwa zdolności, w której osoba zwana Postrzegającym (Viewer) jest w stanie zaobserwować przedmioty, zdarzenia i osoby bez użycia normalnych pięciu zmysłów (czyli bez użycia wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku). W większości wypadków Postrzegacz przy próbie zobaczenia czegoś korzysta z określonych protokołów, czyli określonych metod i technik, które mają na celu ułatwienie sprecyzowania tego, co się widzi. Jest to tak zwane Techniczne Postrzeganie Zdalne. Oprócz tego istnieje jeszcze druga forma przypadkowych widzeń, swoistych wizji na jawie, które nie są kontrolowane i zazwyczaj wynikają z wrodzonych zdolności.
Dzisiejsza nauka, szczególnie fraktalność wyjaśnia to zagadnienie następująco:
..”gdy Twoje DNA na skutek szczególnych stanów emocjonalnych formuje się w torus uzyskujesz dostęp do fraktalnego wszechświata i możesz widzieć bez oczu….Opisane doświadczenia są sprawdzalne i powtarzalne – to nie sztuczki iluzjonistów tylko FIZYKA ”
Tak, jak już wspomniałem powyżej, tym, co przekonało Wojskowych w USA o konieczności prowadzenia badań parapsychologicznych, były pogłoski o „postępach” strony Rosyjskiej. Takie informacje wywiadowcze dochodziły już w latach 1969 i 1971. Dodatkowo obserwując wydatki rosjan na owe badania: w 1970 roku około 60 milionów rubli , a 1975 już blisko 300 mln wskazywało ewidentnie na zaawansowane prace badawcze w tym zakresie, a co gorsze wzrost wydatków sugerował przełom w tej dziedzinie. uważa się niekiedy, iż punktem zwrotnym do podjęcia działań , była kaczka dziennikarska, według której eksperymenty telepatii na zwierzętach (królikach i konkach) przeprowadzonych w łodzi podwodnej „Nautilius” a centrum badawczym Westinghouse Electric Corporation w Friendship w Maryland.
Badania
1952 – Powstaje projekt z Richardem Lowie, kierownikiem Laboratorium badawczo-rozwojowego w Amerykańskim Korpusie Inżynieryjnym w Forcie Belvoir w Wirginii oraz J.B.Rhine i John Gaithevem Prattem w celu zbadania możliwości pozazmysłowych zdolności zwierząt oraz ich konkretnych zastosowań do celów militarnych.
Andrija Puharich na tajnym spotkaniu w Pentagonie wygłosił odczyt pt.:
„Opinia o możliwości zastosowania postrzegania pozazmysłowego do psychologicznego prowadzenia wojny”
02. 1971 – NASA zleca próby nawiązania telepatycznego kontaktu z odbiorcą którym miał być w czasie misji Apollo 14 Edgar Mitchell.
NASA zaprosili m.in Awtandiła Łomsadze (tego jegomościa od Leonida Wasiliewa) do wzięcia udziału w międzynarodowym eksperymencie „Kosmos-Ziemia” mającego na celu potwierdzenie istnienia telepatii. W doświadczeniu wzięło udział sześciu najwybitniejszych telepatów znajdujących się w różnych miejscach na Ziemi oraz astronauta Edgar Dean Mitchell przebywający na pokładzie statku kosmicznego Apollo 14 zdążającego w kierunku Księżyca. Każdy z uczestników eksperymentu na Ziemi znajdował się w innym kraju. W tym czasie Awtandił Łomsadze przebywał w Tbilisi, stolicy Gruzińskiej Republiki Radzieckiej. Przed każdym z telepatów znajdowała się plansza z rysunkami 200 różnych przedmiotów takich jak: ołówek, stół, okulary, parasol. Te same obrazki umieszczono w urządzeniu znajdującym się na pokładzie Apollo 14. Astronauta uruchamiał aparat, który w przypadkowej kolejności wyświetlał dowolny rysunek. Mitchell przez 30 sekund przyglądał się wybranemu przedmiotowi, po czym zapisywał jego nazwę w zeszycie. W tym czasie telepaci na Ziemi mieli za zadanie odczytać jego myśli i zaznaczyć wybrany przedmiot na swoich planszach. Zachowując wszystkie zasady naukowości przeprowadzono w ten sposób 4 telepatyczne seanse. Podczas każdego z nich urządzenie wyświetliło wizerunki 25 przedmiotów. Po powrocie kapitana Mitchella na Ziemię porównano uzyskane wyniki. Dwaj telepaci uzyskali zgodność w wysokości 20%, dwaj następni trafnie wytypowali 40%, kolejny amerykański uczestnik eksperymentu wskazał właściwie aż 67% prezentowanych przedmiotów. Natomiast Awtandił Łomsadze nie tylko uzyskał aż 84% dokładność, ale także jako jedyny zapisał właściwą kolejność prezentowanych rysunków i zaobserwował, że podczas czwartego seansu jeden z przedmiotów został wyświetlony przez maszynę dwukrotnie! [t]
1972 – prace badawcze na dobre rozpoczęły się w Stanford Research Institute [SRI] w Menlo Park w Kalifornii.
Harold Hal Puthoff
Harold Hal Puthoff – badał procesy kwantowo – biologiczne między innymi anomalnej wymiany informacji pomiędzy świadomością i materią. Był ekspertem w dziedzinie laserów w Instytucie Stanforda. Dużo czasu poświęcił badaniom tachionom. To on napisał m.in. „podstawy elektroniki kwantowej”. Pracował jako oficer w wywiadzie marynarki wojennej, a następnie był pracownikiem cywilnym w Agencji Bezpieczeństwa Narodowego ( NSA ). Pracował nad Projektem „Światło” (w ramach którego zajmował się badaniem optyki światłowodów, laserów i komputerów dużej mocy).
Ingo Swann – artysta z Nowego Yorku. Inspiracją była książka „Wrota postrzegania” Aldousa Huxleya będąc w wojsku. 
Dzięki wspomnianym wrotom, ukierunkował swoje badania na struktury społeczne. W NY poznał artystkę Buell Mullen, dzięki której poznał nowe towarzystwo a tym samym Johna Wingate’a, prof. na Un. w NY, który był członkiem rady Amerykańskiego Towarzystwa Badań Parapsychicznego (ASPR) Wstepuje do ASPR w 1971 roku. [7] Tam poznaje Cleve’a Backstera, eksperta od poligrafu. (To własnie ten jegomość dowiódł m.in. istnienia postrzegania pierwotnego u roślin tzw. efekt Backstera- wg którego rośliny wykazują reakcje, podłączone do poligrafu” na emocjonalne myśli ludzkie!.[8] Dzięki tej znajomości kontaktuje się z Harold Hal Puthoff, czy nie chciał by wziąć pod uwagę do swych badań doświadczeń parapsychicznych. Swann opisuje niektóre swoje eksperymenty z psychokinezy , w których brał udział pod okiem prof Gertrude Schmeidler ‚a z Laboratorium w City College w NY.
Patric Pat Price
To własnie dzięki tym wydarzeniom zauważono talent Ingo Swanna. Puthoff zaprosił go do SRI gdzie przeprowadzono badania w czerwcu 1972 roku. Tam Swan opisał (rysując) urządzenie magnetometru urządzenie potwierdzające istnienie kwantów), które znajdowało się w skarbcu pod budynkiem i było osłonięte specjalną powłoką które na domiar tego wpłynął na jego działanie co wskazało urządzenie pomiarowe. Było to niebywałe dokonanie. To własnie owe działania zwróciły uwagę CIA – a dokładniej Biura Problemów technicznych (OTS – Office of Technical Service). Początkowo departament ukrywał się jako tajemnicza firma „East Coast Challenger” która za sponsorowała dalsze prace badawcze z udziałem Swana na kolejne 8 miesięcy (wykładając około 50 tyś $). Wyniki były zadowalające. Tak więc prace badawcze ruszyły z nową siłą. Projektem kierował Puthoff oraz jego jego współpracownik Russel Targ – który miał długoletnie zaangażowanie w parapsychologii. Kolejną osobą która zgłosiła się do Puthoff’a był Patric Pat Price. Swan i Price stali się najsilniejszymi osobami którzy swoimi zdolnościami posuwali projekt do przodu.
Patric Pat Price –
W ciągu ośmiu miesięcy badań pilotażowych zdalnego widzenia wysiłek stopniowo ewoluowała od zdalnego widzenia symboli i obiektów w koperty i pudełka, do zdalnego podglądu lokalnych miejsc docelowych w San Francisco Bay Area, demarked przez wychodzących eksperymentatorów wysyłanych do serwisu na ściśle określonych protokołów opracowanych w celu zapobiegania artifactual wyników. Podsumowując, w ciągu roku z powrotem i dalej krytyka protokołów, udoskonalanie metod, i udanej replikacji tego typu zdalnego podglądu w niezależnych laboratoriach [10-14] , przyniosła znaczne naukowych dowodów na realność zjawiska.
Zaczęto konkretyzować sposób zdalnego widzenia, aby wykluczyć błędne interpretacje itp. Swann zaproponował podawanie współrzędnych koordynatów celu – tj. współrzędnych geograficznych, szerokości i długości geograficznej w stopniach, minutach i sekundach.
1973 – SRI przekazuje CIA pozytywne wyniki badań nad zdalnym widzeniem.
23.05. 1973 – Powstaje Projekt Scanate. (Scanning by Coordinate) – tj. wykorzystanie zdolności postrzegania pozazmysłowego w zakresie
zdobywania danych wywiadowczych. Celem badań było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy zjawisko ESP (percepcja poza zmysłowa, a ang. extrasensory perception) może być powtarzana siłą woli. Jest to pierwsze zaangażowanie się CIA do prawdziwych operacji wywiadowczych. Dr. Hall Puthoff i Russell Targ swoje badania prowadzą w Instytucie Badawczym w Stanford, które wywołają paniczną reakcję ze strony amerykańskich autorytetów wojskowych. I tak np:
27.04.1973 –Obserwacja Jowisza. Ingo Swan przeprowadza doświadczenie z wykorzystaniem RV tzw. obserwacji Jowisza. Miało to być weryfikalny eksperyment udowadniający – w razie potwierdzenia- ponieważ NASA wysłała właśnie Pioniera 10 (1972), który miał przelecieć w pobliżu Jowisza- iż RV jest faktem, który nie ma ograniczeń czasu, przestrzeni. (jego wizję przesłano do wielu naukowców m.in do Jet Propulsion Laboratories, aby następnie porównali je z wynikami owej sondy. [9]
1977- dane jego upubliczniono pt. „Badanie planety Jowisz przez Remote Viewing Swana” z SRI. Beverly Humprey.
Obserwacje Swana zostają potwierdzone przez materiały z misji Pioniera:
1. Obecność powłoki wodorowej (potwierdzona we wrześniu 1973 r. i ponownie w roku 1975).
2. Burze i wiatry (potwierdzone w 1976 r. co do wielkości i nieoczekiwanych nasileń).
3. Pewien rodzaj tornad (potwierdzony w roku 1976 jako silne cyklony).
4. Odczyty w podczerwieni (potwierdzone w 1974 r.).
5. Inwersja temperatury (potwierdzona w roku 1974).
6. Układ i kolor chmur (potwierdzenie w roku 1979).
7. Dominacja koloru pomarańczowego (potwierdzona w 1979 r.).
8. Kryształy wody/lodu w atmosferze (potwierdzone w roku 1975).
9. Grupy kryształów odbijających fale radiowe sond kosmicznych (potwierdzone w roku 1975).
10. Magnetyczne i elektromagnetyczne aury – “tęcze” (potwierdzone w 1975 r.).
11. Planetarny PIERŚCIEŃ w atmosferze (w roku 1979 potwierdzono nie tylko jego istnienie, ale i to, że znajduje się on wewnątrz krystalicznej powłoki atmosferycznej).
12. Płynny skład (potwierdzony w latach 1973 i 76 jako wodór w płynnej postaci).
13. Góry i stałe jądro (wciąż wątpliwe, ale od roku 1991 podejrzewa się ich istnienie).
SRI dostało pierwsze poważne koordynaty terenowe wskazane przez OSI tzw. West Virginia Site, gdzie zarówno Swann jak i Price badali owe koordynaty.
Odkrycie tajnej bazy podległej NSA. Doświadczenie z zaszyfrowanymi współrzędnymi z udziałem podanymi przez Kennett’a dla I.Swanna i P.Price doprowadziło do niebywałych rezultatów. Otóż początkowo doświadczenie określone wielka klapą, ponieważ współrzędne określały domek letniskowy w Blue Ridge Mountains w zachodniej Wirginii, a postrzygacze niezależnie spenetrowali obiekt wojskowy! Pat był tak bardzo dokładny w swojej wizji, że w swoim 5 stronicowym raporcie kompleksu podał nazwiska i kryptonimy osób widziane z segregatorów w owej bazie! Dopiero wizja lokalna wykazała, że w bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się tajny obiekt wojskowy marynarki wojennej. A dokładniej supertajny ośrodek łączności Biura Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) tzw. instalacja Mount Weather znana również jako Western Virginia Office of Controlled Conflict Operations (nie wiem jak to dokładnie przetłumaczyć) , prowadzonego przez Federalną Agencję Zarządzania Kryzysowego ( FEMA – Federal Emergency Management Agency). Podziemna struktura jest rezerwowym i kompletnym centrum dla pełngo sprawowania władzy i rządu w przypadku narodowej katastrofy lub stanu wojennego. M.in do jej zadań należało nadzór nad amerykańskimi satelitami szpiegowskimi.[10]
Kennett, Puthoff i Targ stanęli przed komisją służb bezpieczeństwa, gdyż wywiad przypuszczał, że zdradzone zostały tajne informacje! Eksperyment został kilka lat temu odtajniony i opublikowany w okrojonej formie na stronie National Security Agency (Agencja Bezpieczeństwa Narodowego). Doświadczenia uznano za nie przydatne dla potrzeb wojskowych, ale jak stwierdził Targ:
„Ta próba zakończyła się tak oszałamiającym sukcesem, że zostaliśmy zmuszeni do przeprowadzenia formalnego dochodzenia kongresowego by ustalić, czy w Narodowym Systemie Bezpieczeństwa istnieje jakaś luka. Oczywiście, nic takiego nigdy nie znaleziono”,
07.1974 – OSI ponownie zleca zbadanie niezidentyfikowane centrum badawczego w Semipalatinsku w ZSRR podając współrzędne celu. Widzenie dokonał Pat Price (SG1J) który ustalił z dokładnością co do najmniejszego szczegółu topografię oraz charakterystykę urządzeń technicznych pewnego zakładu wojskowego w Semipłatyńsku (Syberia). Z jego wytycznych wynikało, iż Rosjanie prowadzili tam próby jądrowe (jeden z najbardziej tajnych sowieckich magazynów broni nuklearnej tamtych lat). (Patrz zdjęcie poniżej). Trzy lata później uzyskane dzięki jego wizji dane znalazły potwierdzenie w zdjęciach satelitarnych. Informacje upubliczniono, kiedy po 20 latach informacje odtajniono tj. w 11.08.1995 roku. [Więcej na ten temat patrz TU]
Zainteresowanie usługami zdalnych obserwatorów przybrało na sile. W kręgach wywiadowczych i rządowych temat RV stał się znany. Do 1975 roku natężenie zleceń rządowych było tak duże, że program objął opieką DIA. Aby zaspokoić zapotrzebowanie na wzmożone obserwacje do ekipy dołączył Ed May w 1976 roku, zaś sama ekipa znacznie się powiększyła. M.in.: Hella Hammind, Keith Harary i Gary Langford, a póżniej Dale Graff – fizyk i jego żona Frances’a Bryan.
Badanie mechanizmu RV i jego rzetelności
Aby rozpocząć właściwy RV odkryto, iż trzeba wywołać stan alfa (stan głębokiego odprężenia) tzw. trening alfa biologicznego sprzężenia zwrotnego. Dodatkowo wywnioskowano, że RV podczas prób postrzegania zdarzeń, które wydarzą się w przyszłości, naukowcy udowodnili, że pozyskiwane informacje w drodze anomalnej nie ulega ograniczeniom zmysłowego postrzegania bodźców zarówno w odniesieniu się do składników przestrzennych i czasowych, jak również do rozgrywanych wzorów.
Wg Swana: RV to przeniesienie do świadomości wrażenia odebranego w sposób podprogowy. Aby wykluczyć automatycznego działania analitycznego (które zapobiega dokładnego rozpoznania właściwych struktur danego spostrzeżenia) stwierdził, że obraz przelewać na papier. Wtedy wyklucza się analizę świadomości tzw. nawarstwianie analityczne (AOL).
1983 – Swan opracowuje model obrazujący sposób przekazywania informacji docelowych z podświadomości do świadomości. Dodatkowo odkrywa, że podstawą procesu anomalnego pozyskiwania informacji jest pewna struktura naturalna. [11]
Tak więc metody przekazywania informacji za pomocą RV, aby ominąć wpływu analitycznego myślenia to:
* Metoda współrzędnych (CRU- coordinate Remote Viewing). Trzeba tutaj zwrócić uwagę na fakt, że pomysł współrzędnych (do tej pory stosowano tzw. „Radar PSI) podsuną Swangowi Jacques Vallee, który zaproponował znalezienie „adresu” pod który można skierować kanał anomalnego postrzegania.
* obrazowanie- za pomocą automatycznego pisania i rysowania (ideogramy).
Inne zanieczyszczenia postrzeganego obrazu oprócz własnej interpretacji to tzw. nawarstwianie telepatyczne (Telepathic overline), czyli telepatyczne odbieranie nieświadomie osoby obserwowanej docelowo przez RV, ale sensor odbiera je odczucia, które często są subiektywne, a więc nie prawdziwe w stosunku do otoczenia.
Stwierdzono, iż kognicja anomalna i psychokineza opiera się na wspólnym procesie.
Projekt Gondola Wish
1977 – Wojsko również zainteresowało się możliwościami parapsychicznymi do swoich własnych celów. Podporucznik Frederick Holmes “Skip” Atwater z Wydziału Wykorzystywania Systemów w Armii w Forcie Meade, Maryland, pierwszy wykazał duże zainteresowanie projektem PSi realizowanym w SRI. Zadawał sobie pytanie, dlaczego taką pracą mieliby się zajmować tylko naukowcy. Atwater przedstawił propozycję stworzenia małej grupy eksperymentalnej złożonej z osób o uzdolnieniach paranormalnych. Miała ona zostać powołana jako druga jednostka – oprócz cywilnej grupy w SRI na Zachodnim Wybrzeżu USA – stanowiąca wojskową grupę specjalną do celów operacyjnych na Wschodnim Wybrzeżu. Pomysł został zaakceptowany przez generała-majora Edmunda Thompsona, zastępcę szefa sztabu do spraw informacyjnych, i powołany do życia jako projekt zaopatrzony kryptonimem GONDOLA WISH.
Odtajnione dokumenty w sprawie Programu Gondola Wish prowadzonym przez DIA. [w]
Nie mając jednak doświadczenia w tym temacie Atwater oraz kapitan-pułk. Murray „Scotty” Watt (komendant wydziału) zgłosili się do SRI o pomoc. Odwiedzili Puthotta i Targa w SRI aby prosić o pomoc w utworzenie grupy – a przede wszystkim jak znaneść potencjalnych Obserwatorów z własnych szeregów – tj. wojskowych. Dzięki zaproponowanym testom weryfikacyjnym z SRI wyłoniono m.in.: Mel Riley – fachowca w dziedzinie interpretacji fotograficznych, Joe Mc Moneagle, Ken Bell, Fernand „Fern” Gaurin, Nancy Stern, Marteigh Trent.[12] W taki sposób powstała mała grupa eksperymentalna osób uzdolnieniach paranormalnych działających dla celów wywiadowczych, którą ulokowano w Forcie Mead w Maryland, gdzie zaczęła działać na wschodnim wybrzeżu USA.
„Detachment G”. Na stałe zatrudniono Riley’a (precyzyjne rysunki), Mc Moneagl’e (szczegółowe szkice technologiczne) , Bella (specjalista od przypadków ludzkich) i Trebt’a (penetrowanie szczegółowo celu). [13] Obejmował eksperymenty naukowe i praktyczne akcje w terenie. program działał w dwóch zespołach: pierwszy w Fort Meade w stanie Maryland w George, oraz drugi w SRI wdrożony od 1979 roku.
1984 – Narodowa Akademia Nauk Narodowej Rady Badawczej oceniali program zdalnego podglądu do wojska Research Institute.
Wyniki były niekorzystne.Z czasem w Forcie Meade opracowano własny protokół w sprawie RV:a) CRV – opracowany przez SWana w SRI
b) ERV (rozszerzone RV) – techniki relaksacyjne i medytacyjne oraz tzw ładowanie frontalne czyli dodawanie do koordynatów dodatkowych informacji o celu aby lepiej zweryfikować cel przez RV.
1981– szefem grupy zostaje gen. maj. Albert Strubblebine z INSCOM. Wierzył w PSI i chciał jej sukcesy rozwijać. Sam interesował się psychokinezą (PK). Do grupy zwerbowano nowe osoby: Leonard „Lyn” Buchanan – lingwista, Paul Smith i Tom Nancy – najlepszy uczeń Swana.
Projekt Jedi
1983 – John Aleksander, współpracownik Stubblebine’a utworzył Projekt Jedi. Cel: osiągnięcie największych dokonań fizycznych, psychicznych i paranormalnych w sposób niekonwencjonalny. Najlepiej swoje aspiracje, Aleksander ujął w swojej książce:
„Zadaniem tej książki jest wyważenie drzwi do owych nadzwyczajnych potencjałów ludzkich, które istnieją w każdym z nas. Aby to uczynić, musimy, podobnie jak rządy całego świata, spojrzeć na niekonwencjonalne metody oddziaływania na rzeczywistość. Musimy zwiększyć ludzką świadomość potencjalnej siły drzemiącej w indywidualnym układzie ciała i umysłu- siły manipulowania rzeczywistością. Musimy chcieć przejąć kontrolę nad naszą rzeczywistością, teraźniejszością i wreszcie nad naszą przyszłością.”
Powstaje formalny pod wydział INSCOMU (Detechment G) o kryptonimie Central Line. [14]
Szkolenia agentów początkowo prowadzono w SRI przez Ingo Swana, a następnie w Nowym Yorku oraz w Instytucie Monroego, gdzie Stubbliebine wiązał wielkie nadzieje.
Robert Monroe
Osobą prowadzącą był Robert Monroe, który twierdził, iż jest w stanie świadomie wywołać doświadczenie pozazmysłowe (OBE). (Badania takie prowadził psycholog i parapsycholog Charles Tart w 1965 roku. Stwierdził, iż Monroe w czasie aktywności OBE, wykazuje silną zmienność we wzorze EEG fali. Fale alfa przekraczały całe spektrum pomiędzy 8 – 13 Hz, ale i wrażenia senne (natężenie fal tetra) które było między 150 – 200 mV(a nie było więcej niż dotychczas 50 mV), a dodatkowo nie można było wykryś żadnych fal delta podczas snu.[15]
1974 – założył Instytut Monroe u stóp gór Blue Ridge Mountains w Faber w Wirginii. Instytut utrzymywał ścisłe kontakty z agencjami rządowowymi i Ministerstwem Obrony! Monroe opracował system Hemi-syns, wykorzystując różne rodzaje stymulacji binauralnej (obousznie) tzn. do obu uszu dostarczane są przez słuchawki tony o lekko różniącej się od siebie częstotliwości, które postrzegane są jako pojedynczy ton o częstotliwości pomiędzy tymi dwoma poszczególnymi tonami. Fale mózgowe ustawiają się na taką częstotliwość. Wg Narodowego Komitetu Badawczego metoda wykazuje efektywność przy poprawie sprawności uczenia się.[16]
Wspomniany już wcześniej Mc Moneagle spędził w Instytucie 14 miesięcy, gdzie za pomocą pasm Hemi-syns uczył się kontrolowac swoje spontaniczne przeżycia pozacielesne.
Jako ciekawostkę chciałbym tutaj zauważyć, iż podczas doświadczeń Moneagle, kiedy przebywał w Instytucie, weryfikował cele wskazane przez pracownika NASA – chodziło o kompleks piramid na Marsie. Moneagle stwierdził, iż są to faktycznie piramidy, oraz struktury archeologiczne, a cywilizacja która wybudowała te konstrukcje przekraczała znacznie wzrost dzisiejszych ludzi, oraz była cywilizacją znacznie starsza od naszej. [17]
Odnośnie technik, okazało się, iż czym większa kontrola nad OBE tym słabsza nad RV. Swann jak i Harary uważali od samego początku iż sa to niezależne zjawiska. Dlatego Moneagle zrezygnował z OBE na korzyść rozwijania swoich zdolności RV.
SunStreak
1985 – Armia zaprzestała finansowanie Fort Meade w projektach zdalnego widzenia. Kontrolę przejęło DIA, a dokładniej Scientific and Technical Intelligence Directorate (częściowo finansowane przez Pentagon). Zespól był znany jako DT-S (DT for Scientific and Technical Intelligence Directorate, S for Special) a całemu przedsięwzięciu nadano kryptonim Sunstreak. Z pierwotnej grupy pozostali Atwatar ( od 1986 staje się kierownikiem Instytutu Monroe’a) i Fern Garvin. Działania przesunięto w kierunku bardziej okultystycznych metod, w tym karty tarota, czy medium np. nowa członkini Angela Dellafiora okazała się być bardziej medium, niż RV. Nawiązywała kontakty channelingowe z Maurice, Georg i dr. Einsteinem, za pomocą pisma automatycznego. To doprowadziło do rozłamu w grupie.
Osoby związane z Streak Sun to:
Bill Ray: oddział główny, 1985/88
Bill Xenakis: oddział główny, 1987/88
Skip Atwater : oficer operacyjny, 1978/87
Ed Dames : Asystent ds. operacji
Fern Gauvin: asystent oficera ds. operacji, 1985 -1987?. Oficer operacyjny, 1987. Dyrektor Oddziału, 1988-1991?
Gene Kincaid: Asystent ds. operacji
Lyn Buchanan : widz, monitor, 1984/92
Angela Dellafiora: widz, channeller: 1986/95?
David Morehouse : widz, 1988-1990
Mel Riley : widz, 1986/90
Paul Smith : widz, 1983/90
Robin Dahlgren: widz, channelingowiec (medium), 1988/95?
Paul Tyler: Kapitan Navy, szef lekarskiej nadzoru Sun Streak , entuzjasta UFO
Np. Ed Dames – wykorzystując RV stwierdził, iż Atlantyda lezy w Peru, na dnie jeziora Tititaca.
1991 –Pod patronatem DIA, program przeniesiono do Międzynarodowego Przedsiębiorstwa Procedur Narodowych (Science Applications International Corporation – SAIC], gdzie Ed May zostaje tam dyrektorem. Grupa ta ma wspierać pracę w Forcie Meade.
Program Star Gate [Gwiezdne Wrota]
1994 – DIA zmieniło zakres prac wywiadowczych z użyciem grupy i RV. Powstaje nowy kryptonim programu Star Gate.
1995 – DIA przekazuje zarządzanie projektem powrotem CIA.
1995 – Koniec projektu Star Gate wartego 20 mln dolarów. Projekt zakończono ze względu na brak wiarygodnych wyników na który wpły miał raport AIR.
29.09.1995 – Amerykański Instytut Badań [AIR] wydał negatywny raport w sprawie programów RV. Amerykański Instytut Badań został zakontraktowany do przeprowadzenia przeglądu zarówno badań jak i zaistniałych operacji. Raport końcowy został przekazany do wiadomości publicznej 28 listopada 1995. Dokładniej rzecz biorąc oficjalnie – negatywna opinia projektu RV przyczynił się do tego opinia psychologa, zadeklarowanego przeciwnika parapsychologii Ray’a Hyman’a z Uniwersytetu Oregon w Eugene. Opierał się na badaniach z ostatnich 2 lat, czyli Sun Streak i Star Gate, które przypomnę, były czasem „czarownic” wybierania się na Marsa, ekspedycji w poszukiwaniu Arki Przymierza. Inne raporty opierały się tylko na ostatnim roku działań programu RV, który nie ukrywajmy, były epoką upadku badań RV, nie jak w latach 70 i 80- tych prowadzonych przez zespół z SRI, czy nawet początkowe prace Atwatara. Poza tym jeżeli tak do tego podchodzić, iż PSI, w tym RV jest niczym istotnym, to czemu, pytam się korzystały z ich usług Secret service, NSA, różne organizacje wojskowe oraz CIA?
Nieoficjalnie wiele poszlak wskazuje na to, że gdzieś w tajnych ośrodkach wojskowych tajne badania mają się dobrze i z pomocą zaawansowanej technologii, a ściślej zaś precyzując, biotelemetrii i oddziaływania na odległość, prężnie brną do przodu.
W ciągu ponad dwóch dekad niektóre 20.000.000 dolarów wydano na Star Gate i pokrewnych, z 11.000.000 dolarów w budżecie od
połowy 1980 roku do początku lat 1990. Ponad czterdzieści personel służył w programie w różnych okresach, w tym około 23 odległych widzów.
Wnioski
Russell Targ stwierdził iż przeprowadzono setki zdalnych obserwacji w samym tylko SRI na przełomie 1972/86. Celem niektórych z tych badań było wyjaśnienie fizycznych i psychicznych właściwości zdolnościami PSI, podczas gdy inne były prowadzone w celu zapewnienia informacji dla naszego sponsora – CIA na temat aktualnych wydarzeń w miejscach odległych. Dowiedzieliśmy się, że dokładność i niezawodność zdalnego widzenia nie był w jakikolwiek sposób zależne od odległości, czy czego kolwiek, a okazało się, że bardziej ekscytujące i wymagające zadanie, tym bardziej prawdopodobne, że miały być udane.
Jessica Utts z Wydziału Statystycznego Uniwersytetu Kalifornijskiego dostała zlecenie zbadań i sporządzić raport na podstawie przeprowadzonych w ciągu dwóch dekad rządowych badań przeprowadzonych w Instytucie Stanforda (w latach od 1973 do 1994 roku) oraz Science Applications International Corporation [ SAIC] (od 1992 do 1994 roku) w celu ustalenia, czy zjawisko PSI potwierdzono naukowo i czy możne być przydatne dla celów rządowych. Oszacowała iż wykorzystując standardy i doświadczenia naukowe przeprowadzone w powyższych instytucjach potwierdza zdolności parapsychiczne jako prawdziwe! „Statystyczne wyniki badań są dalekie od tych, które określa się mianem przypadku.[18]
28.11.1995 – Robert Gates, były dyr. CIA w amerykańskiej telewizji ABC w programie „Nightline” przyznał, iż w 1977 władze powołały w SRI program badawczy PSI. Chodziło rzekomo o anomalię paranormalnego potencjału, jakim dysponują Sowieci i doścignięcie ich w tej dziedzinie.[1]
[1] „Tajny świat parapsychologii” Elmar R.Gruber, str 17
1. – http://www.czytelnia.za.pl/01101.html
2. „Tajny świat parapsychologii”, Elmar R. Gruber, str. 64.
3. W 1919 roku doświadczył paranormalnego przeżycia w związku ze śmiercią swojego przyjaciela. Skłoniło go do poświęcenia się badaniom ludzkiego układu nerwowego i poszukanie odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób można reagować na bodźce.
3. Tamże, str. 19
4. „Czwarty Wymiar” nr 11/2008, oraz „Czwarty Wymiar” nr 12/2008. autor: Włodzimierz Adam Osiński.
5t „Czwarty Wymiar” nr 12/2008. autor: Włodzimierz Adam Osiński. str. 20
w – Backster zaprosił do testów związanych z wrażeniami zachodzącymi poza ciałem tzw. OBE, znanych parapsychologów i współpracowników ASPR jak: Gertrude Schmeidter, prof. na Un. Miejsckim w NY oraz Karkis Osis, dr badań ASPR (zajmujący się wrażeniami zachodzącymi poza ciałem czyli OBE). Eksperymenty dowiodły iż:
* wizje muszą być notowane od razu np. na taśmie, lub szkicować, ponieważ dominacja lewej półkuli tworzy błędna interpretację faktów
* rozluźnienie sensora wpływa na lepsze relatywnie i trafniejsze wizje (niezależnie od swojej woli – prawdziwe RV).
* badania wskazały, iż sensor może natychmiast przenieść się w dane miejsce, odczuwać fizycznie wszystko to, jakby tam realnie był. Becker nazwał tą zdolność Remote Sensing- zdalne odtwarzanie.
[18] http://www.bibliotecapleyades.net/vision_remota/esp_visionremota_6.htm
Źródło: Nieznany Świat nr.9 2009 (225).str.6
w – http://www.remoteviewed.com/files/stargate/14.8.05/1978%20Gondola%20Wish%20Assesment%20report.pdf
