Księżyc. Anomalie, tajemnicze struktury i UFO

NASA jest po pierwsze wydziałem Departamentu Obrony a więc i jemu  podległe. Co to oznacza? Ano to, że nie jest żadnym naukowo -pokojowym gremium, którego celem jest majstrowanie statków dla potrzeb ludzkości. Dezinformacja! Jest departamentem, którego cel to przede wszystkim bezpieczeństwo narodowe Stanów Zjednoczonych. W dupie mają inne kraje. Mało tego, np. rozkaz wykonawczy 10501 stwierdza,  iż możliwe jest utajnienie każdej informacji, która w oczach departamentu Obrony może negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo kraju. A informacja, moi mili również jest orężem niebezpiecznym. Ale to wyjdzie w swoim czasie, choć już historia nie raz wskazywała na potęgę szeptanego słowa i do czyich uszu pierwsza dotrze.  To tyle tytułem wstępu:) Przedstawienie czas zacząć.

Anomalie

Anomalie – to coś, co nie może istnieć lub jest niemożliwe, a jednak – jak się okazuje –istnieje i dlatego nie jest niemożliwe. W tym znaczeniu, anomalia jest czymś, co niszczy komfort związany z powszechnie akceptowaną wiedzą. Bardzo trudno jest włączyć odkrycie anomalii w systemy wiedzy, które z takim uporem podważają ich istnienie. Jakie to anomalie? Zobaczmy…

1957 – astronom M. K. Jessup który wykładał astronomię i matematykę na uniwersytecie Michigan oraz był też twórcą największego refrakcyjnego teleskopu na południowej półkuli napisał książkę w sprawie UFO tj: „Rozwijająca się sprawa UFO” ( z ang. The Expanding Case for the UFO). Wydanie książki o takim tytule wpędziło go prawdopodobnie w nieliche kłopoty.

1959 – kolejny odważny astronom V. A. Firsoff, w swoim czasie czołowy autorytet w sprawach Księżyca pisze książkę na temat UFO w kontekście księżyca tj: „Dziwny świat Księżyca” (z ang. Strange World of the Moon ).

1959 – Ówczesny dyrektor NASA Wernher von Braun powiedział:

„Znaleźliśmy się w sytuacji mierzenia się z mocami, które są o wiele silniejsze niż nasze, jak musieliśmy to skrycie założyć i których baza operacyjna jest nam aktualnie nie znana”.    

                          

11.09.1959 – „nie można było sfotografować powierzchni księżyca, z powodu dużej ciemnej masy pokrywającej teren”. Dobra a teraz bardziej naukowe prace:)

1968 – Opublikowano raport Pt.” Chronologiczny katalog odnotowanych zdarzeń księżycowych.” sporządzony przez NASA [Raport techniczny R-277 sporządzony przez Barbarę M. Middlehurst], który dotyczył obserwacji amonali na Księżycu między 1540 – 1967 rokiem. [1]

Raport ten został opracowany przez cztery poważne i cieszące się renomą instytucje: Uniwersytet Arizona, Goddard Space, Planetarium Armagin oraz Obserwatorium Smithsonian Astrophysical. Skatalogował 579 zdarzeń, które opisano na przełomie 400 lat. Raport ograniczył się jednak do tej liczby, wg własnej miary oceniając ważność znalezionych i udokumentowanych „dziwnych obserwacji”.

1974 – William H. Corliss opracował i skatalogował wszelkie “dziwne zjawiska”, odnoszące się do naszego układu słonecznego. [publikacja 1985 r.] Pt.: „Księżyc i planety: katalog astronomicznych anomalii” (The Moon and the Planets: A Catalog of Astronomical Anomalies),[„Penetracja”, Ingo swann]

* W tym kompendium, Corliss podzielił anomalie Księżyca [aż 108 stron na ten temat!] na osiem głównych kategorii:

– Anomalie związane z orbitą Księżyca.

– Wątpliwości dotyczące geologii Księżyca

– Księżycowe zjawiska świetlne.

– Ruch satelitów na orbicie Księżyca.

– Obserwacje teleskopowe i wizualne.

– Księżycowa “pogoda”.

– Zjawiska związane z zaćmieniem Księżyca.

– Tajemnica księżycowego magnetyzmu.

Tezy problematyczne

Byli oni w stanie udowodnić istnienie księżycowej atmosfery; swe twierdzenie oparli na naukowych doniesieniach i obserwacjach teleskopowych, obejmujących okres 150 lat.

1984/85 – Japoński astronom amator Jasuo Mizushima poprzez teleskop celestronowy nagrał [prywatnie] najbardziej znaną na świecie luminacje na Księżycu.[2]

1982 – William Brian, autor książki Sprawa Księżyca: utajnione odkrycia amerykańskiego programu kosmicznego ( z ang. „Moongate: Suppressed Findings of the U.S. Space Program), uzyskał kopię filmu z Apollo 12 kiedy astronauci zatknęli amerykańską flagę okazało się, iż astronauci nie stali w pobliżu flagi, kiedy ta zaczęła falować. Będąc przy kamerze obaj rzucili się, by zasłonić obiektyw rękoma. To jednoznacznie pokazuje iż na księżycu jest wiatr (lub potwierdza to sfabrykowanie ujęć).

1997 – Odkryto słabą atmosferę księżycową!

1998 – Odkrycie definitywnie wody na księżycu.

Dodatkowe informacje:

http://www.cavinessreport.com/ad3_3.html

Retusz zdjęć

NASA retuszuje zdjęcia aby utajnić prawdziwe struktury znalezione na Księżycu. A jest ich całkiem sporo. Zobaczmy.

Kadr 20680 z Apollo 17 (AS17-135-20980), pokazuje pusty kadr, ponieważ został rzekomo prześwietlony. Jak się okazuje, owy kadr ukazuje coś co przypomina piramidę.

Konstrukcje

1988 – Mao Kan, wysokiej rangi chiński członek programu eksploracji kosmicznej, ujawnił zdjęcia śladów stóp ludzkich na Księżycu nie należących do członków amerykańskich wypraw. Zdjęcia pochodzą z 3 sierpnia 1969 roku.  15 marca w New York Times ukazał się artykuł, w którym podano, że Mao Kan zdobył ponad 1000 tajnych zdjęć NASA zrobionych przez stację orbitalną przedstawiających nie tylko ślady stóp, ale i zwłoki człowieka na Księżycu. Przypuszcza się, że zostały one porzucone przez UFO.

1965 – Zostaje przeprowadzona operacja Księżycowe mrugnięcie. NASA uruchamia najlepsze obserwatoria z całej planety. Celem operacji jest zebranie danych o dużej liczbie luminescencji.

– zlokalizowano dziwne struktury, o prawdopodobnie sztucznej budowie:

1967 – Orbiter 3 – wykonał zdjęcia widocznej strony Księżyca, gdzie zlokalizował 2 pionowe struktury:

* Wieża – o wysokości 1 mili [ 1,6 km]

* Iglica – o wysokości 5 mili [8 km]!!!

Zdjęcie zrobione z pokładu z Apolla 12 w trakcie swej podróży dookoła Księżyca, ukazuje tzw. Super Szyby (zdjęcie NASA 71–H–781), które są bardzo podobne do struktur obecnych na innym zdjęciu (zdjęcie NASA 66–H–1923), wykonanym pięć lat wcześniej. Ujawniona fotografia NASA, oznaczona jako Księżycowy Orbiter III–84M bardzo wyraźnie ukazuje dwie struktury wznoszące się w regionie Sinus Media. Pierwsza z nich, znana jako “Odłamek”, wznosi się ponad powierzchnię Księżyca na wysokość około dwóch i pół kilometra. Obok jest inna struktura, znana jako “Wieża”. Fotografowano ją cztery razy z różnych wysokości. Wznosi się na wysokość około 8 kilometrów i zwieńczona jest czymś, co wygląda na dwa złączone ze sobą

Artykuł z 22.11.1966 z Washington Post pt. : „6 Tajemniczych Cieniprzypominających Posągi Sfotografowanychna powierzchni Księżyca przez Orbitera”.  (6 Mysterious Statuesque Shadows Photographed on Moon by Orbiter) autora Thomas O’Toole, redaktora Washington Post

Sprawa dotyczy fotografii Księżyca wykonanej 20.11.1966 roku przez sondę kosmiczna Orbiter-2 w chwili, gdy przelatywała ona na wysokości 30-50 km nad powierzchnią Księżyca. Oczywiście NASA wydała oświadczenie na ten temat, mający tonować tylko naszą ponoć bujną wyobraźnię.

Tłumaczenie artykułu na PL counter108).

Sześć posągów i tajemniczych cieni na księży zostało sfotografowanych i przesłanych wczoraj na ziemię przez Lunar Orbiter 2. Wysokie od 6 do 23 metrów, sześć cieni zostało określone przez naukowców jako najbardziej niezwykłe  ze wszystkich obiektów sfotografowanych dotychczas na Księżycu. Jeden z naukowców opisał cieniste kształty jako „efekt księżycowej choinki”. Inny opisał, że są rzucane przez „czarodziejski zamek”. Widząc zdjęcie jeden z naukowców chciał  nazwać ten księżycowy region „Doliną Monumentów”. Region księżyca w którym sfotografowano kształty rzucające cienie znajduje się blisko zachodniej krawędzi księżycowego Morza Spokoju. Jest to miejsce znajdujące się na północ od księżycowego równika, trochę w kierunku wschodnim  lub na prawo od środka.

Naukowcy stwierdzili, że nie mają pojęcia co rzuca cienie. Najdłuższy z cieni wygląda tak, jakby wyglądał cień rzucany przez Pomnik Waszyngtona, zaś najniższy przypomina kształt rzucany przez choinkę. Cztery cienie są ze sobą zgrupowane i znajdują się na zboczu „starego” księżycowego krateru, który powstał dawno temu, około milion lat. Wszędzie wokół sześciu cieni znajduje się bardziej znany księżycowy teren – naznaczony przez kratery księżycowy krajobraz, który przypomina naleśnik na chwilę przed przewróceniem go na drugą stronę na patelni.

Zdjęcie było najbardziej dramatyczną fotografią zrobioną dotychczas przez Orbiter 2 i ukazało się po tym jak sonda kosmiczna sfotografowała dwa inne „niezwykłe” widoki księżycowe w tym tygodniu. Jeden z nich pokazuje duży krater zbliżony tak bardzo, że naukowcy stwierdzili, że ma on 3/4 wielkości stadionu Rose Bowl w Pasadenie. Na drugim z nich widać kamienne pole, przypominające boisko na którym młodzież mogłaby grać w baseball.

Wszystkie trzy zdjęcia zostały zrobione przez 24 calową teleskopową soczewkę Orbitera, która jest w stanie sfotografować obiekty wielkości pokrywy kanalizacyjnej. Zdjęcia zostały zrobione z wysokości 45 kilometrów lub mniejszej.

Radziecki inżynier kosmiczny Aleksander Abramow w magazynie Argosy stwierdził:

„Usytuowanie tych obiektów księżycowych przypomina rozmieszczenie egipskich piramid wybudowanych przez Cheopsa, Chefrena i Menkaurę w Gizie koło Kairu. Środki iglic tego księżycowego „abaka” (układu piramid) są umieszczone dokładnie w tym samym porządku co wierzchołki trzech wielkich piramid” [3]

2007 – Dr Ken Johnston, były szef działu kontroli Danych i Zdjęć programu analizy księżycowej w NASA, oświadczył publicznie, że astronauci natrafili i sfotografowali ruiny na Księżycu nieznanego pochodzenia (tak jakby były jeszcze gdzieś inne ruiny znanego pochodzenia). Widziano także wielkie mechanizmy. Informacje te są starannie ukrywane przez rząd amerykański. [4] Jeszcze w 07.1972 roku przedstawił zdjęcia kierownictwu NASA, jednak Ci zdawali się być tym nie zainteresowani. Oprócz zdjęć Johnston zaprezentował jeszcze tajne rozmowy astronautów podczas misji Apollo 11.

„Na fotografiach widać ruiny miast, gigantyczne szkła sferyczne, kamienne wieże i schodzące w głąb kraterów tunele.”

Tezy o prawdziwości obecności kosmitów na Księżycu zaliczają się też rosyjscy naukowcy np. Aleksander Szczerbakow czy Michaił Chwostunow, którzy wychodzą dalej ze swoimi teoriami twierdząc że Księżyc jest to sztucznym satelitą. Satelita jest więc tworem Obcej cywilizacji a znajdujące się na jej powierzchni liczne konstrukcje/ruiny ich pozostałości bytowania. Patrz więcej: Księżyc. Co z nim nie tak?

 Ciemna strona księżyca – co ukrywają Amerykanie

Aby przybliżyć zlokalizowanie dziwnych konstrukcji na Księżycu pomocne są zdjęcia Misji Klementyna

28.05.2004 – Joseph P.Skipper znalazł olbrzymi obiekt zamazany na szczycie obrzeżu krateru. (do uzupełnienia)

Podczas misji Apollo 15  po ciemnej stronie Księżyca w rejonie Delporte-Izsak, sfotografowano obiekty nieznanego pochodzenia który swoim kształtem i rozmiarami przypomina statek-matkę.

Więcej na ten temat patrz: Tajne misje NASA – APOLLO 19/20

                        Inne zdjęcia: